Ramazon fazilati: Ajib voqea

Бу воқеанинг қахрамонлари тўртта талаба дўстлар хақида. Рамазон кунларида бирида дўстлари биргаликда ифторлик қилмоқликни ният қилишганди. Лекин уларнинг ичида Умар исмли дўсти келмай қолди. Улар ифторлик таомини тановвул қилиб бўлганидан кейин, эртага Умарнинг уйига хабар бермай борамиз дея бир фикрга келишди. Умарнинг ўзи дўстларининг ичида одоб ва ахлоқи билан ажралиб турарди. Эртаси куни улар Умарнинг уйи томон йўл олишар экан, улар Умарнинг юзида табассум ва қалбида қувонч билан эшик очишини ва биргаликда ширин таомлар ила ифторлик қилиб, шу кечани хайрли ўтказишни орзу қилишарди. Эшик тугмачаси босилиб, эшик очилгач Умарнинг юзини кўриб уларнинг орзулари барбод бўлди. Умарнинг қарашида “сизлар нега келдинглар, сизларни ким чақирди” деган маъно сезилиб турарди. Бу ноқулай вазиятни тузатиш ниятидида бўлган бир дўсти: Уйларингиздан бир ширин таомни хиди келяптику – деди. Шу пайтда Умарнинг онаси пайдо бўлди. Онасини кўрган Умар уялган ва қисилган холатда айтдики: - Онажон бу менинг дўстларим, улар бизларни йўқлаб ифторлик қилишгани келишибди. Онаси уларни ҳурмат ва эхтиром билан уйга таклиф қилди. Уйга кирган дўстлари не кўз билан кўрсинки, хонада эски гилам, гиламнинг устида хонтахта ўрнига оддий тахта, тахтани устида бир лаганчада макарон ва бурда нонлардан ўзга хеч нарса йўқ эди. Атрофида эса икки ёш болача ўтирар эди. Меҳмонларни кўрган болакайлар ҳар тарафга қочиб кетишган эди. Балки улар устидаги эски ва йиртиқ кийимлардан уялишар эди. Ифторлик вақти ҳам кириб келди. Рўзадор дўстлари келганидан пушаймон бўлиб, ҳар бир ютган луқмаси гўёки томоқларини қириб ўтаётгандай эди. “Нима қилиб қўйдик?”, “нега келдик?” “керак эмас эди” каби иборалар ҳаёлларини тарк этмас эди. Лекин кеч эди. Умарнинг онаси яна бир бора меҳмонларни кўнглини олиш учун “аслида мен қийма олиб бугун ширин таом пиширмоқчи эдим. Лекин вақт йўқлигидан улгура олмадим” деб ўз холини баён этди. Буни эшитган болакай “нахотки бизни уйимизда шу нарсалар бўлса-я” деб югуриб бориб музлаткични очиб қаради. Аммо хеч нарса топмагач эшикни ғазабланган холда ёпдида, дастурхонга қайтиб кўз ёшлари билан онасига қаради. Бу кечада содир бўлган воқеалар дўстларининг ҳаёлларидан чиқмасди. Улар дўстини уйига байрамга кетаётгандек боришиб, қайтар вақтида худди жанозадан келаёган каби хомуш холда қайтишди. Тонгда сахарлик қилишар экан бирининг кўзидан ёш оқса, иикинчисининг томоғидан таом ўтмасди. Эрталаб улар учрашиб ўз фикрлари билан бўлишди. Нима қиламиз? Қандай қиламиз? Чунки мусулмон биродаримизнининг уйида ночор ахволда қолган болакайлар бор. Биз уларни қувонтиришимиз керак. Лекин қандай? Пул берсак Умарни хафа қилиб қўйишимиз мумкин каби саволлар қийнар эди. Ўйлай ўйлай улар бир қарорга келишди. Умарнинг яқинидаги дўконга бориб унинг эгаси билан қуйидаги хайрли иш хақида келишиб олишди. Биз сизга харажатингизни берсак, сиз эса мана бу озиқ-овқатларни тайёрлаб, шу манзилга етказиб бериб, қуйидаги сўзларни ҳам айсангиз: Бу Рамазон ойи шарофатига берилаёган ҳадядир. Дўкон эгаси улар айтгандек қилди. Эртасига эса Умар ўқишга хурсанд ҳолда келиб: “Биз кеча ноқулай вазиятда қолдик. Ойижоним ҳеч нарса тайёрлаб улгурмаган эди. Эртага ифторликка келинглар. Биз сизларни яхшилаб кутиб оламиз” деди. Умар айтгандек улар белгиланган вақтда келдилар. Олдиларидан чехраси очиқ болалар югуриб чиқишди. “Ойижоним бугун ширин таомлар ва ширинликлар пишириб қўйди. Марҳамат киринглар, бирга ифторлик қиламиз” дея тўкин дастурхонга таклиф қилишди. Азиз дўсту биродарлар, суюкли опа сингилларим! Албатта Рамазон ойи яхшилик ойидир. Шундай экан яхшилик қилишга шошилайлик. Балки шу хикоямиздаги каби оилалар кам эмасдур. Шунинг учун келаётган Рамазон ойида гўзал хулқ одобимиз, меҳр оқибатимиз, гўзал амалларимиз билан савобларни эгаси бўлишимизни Аллоҳ Таоло насиби рўз айласин. Албатта Аллоҳ Таоло яхшилик қилгувчиларни севади.
Категория: FIKR MULOXAZA
Просмотров: 2834 \| Рейтинг: 0.0/0

Похожие материалы

запомнить
Забыл пароль \| Регистрация

Логин:
Пароль: